Η Λευκή Σαραντινού πέρασε πρόσφατα με επιτυχία τις εξετάσεις που έγιναν στην Αλεξανδρούπολη και απέκτησε το Δίπλωμα Κλαρινέτου με «:;Άριστα» και όπως μας μετέφερε ο Δημήτρης Κόψας, από το ομώνυμο Ωδείο, είναι το πρώτο δίπλωμα Κλαρινέτου που δίνεται από ωδείο της Κομοτηνής. Διδάσκει πλέον στο ωδείο που φοίτησε όπως και σε ωδείο στην Αλεξανδρούπολη, κλαρινέτο, πιάνο και μουσική προπαιδεία σε μαθητές δημοτικού και γυμνασίου. Ασχολείται με την κλασική μουσική κι έχει λάβει μέρος σε συναυλίες στην Κομοτηνή και στο Ρέθυμνο. Ο ΠτΘ συνομίλησε με την Λευκή Σαραντινού και το δάσκαλό της Φάνη Κέκκερη. Η Λευκή Σαραντινού είναι από το Ρέθυμνο, έπαιζε πιάνο από επτά ετών και στη συνέχεια επέλεξε το κλαρινέτο. «Μού άρεσε το όμποε που είναι παρεμφερές αλλά δεν υπήρχε τότε, είναι σπάνιο όργανο. Το πιο κοντινό ήταν το φλάουτο και το κλαρινέτο, το οποίο κι επέλεξα. Ασχολούμαι από τη Β΄ Γυμνασίου μέχρι τώρα». Κατά τη διάρκεια των σπουδών της στην Κομοτηνή στο Τμήμα Ιστορίας – Εθνολογίας από όπου αποφοίτησε αφιέρωνε περισσότερο χρόνο στη μελέτη, γιατί μπορούσε να ρυθμίσει το χρόνο της. «Ως φοιτήτρια έπαιζα τουλάχιστον δυο ώρες την ημέρα και το διάστημα που πλησίαζαν οι εξετάσεις περισσότερες».

Οι περισσότεροι μαθητές της είναι αγόρια, ενώ έχει και μια μαθήτρια που είναι εργαζόμενη κοπέλα και της αρέσει το κλαρινέτο. Τα παιδιά ξεκινούν από την Τετάρτη Δημοτικού συνήθως τα μαθήματα. Η διδασκαλία τής αρέσει και ίσως αναζητήσει κάποιες ώρες και στο Μουσικό Σχολείο Κομοτηνής, καθώς δεν υπάρχει δάσκαλος για κλαρινέτο.
Οι επιρροές της Λευκής Σαραντινού που την οδήγησαν στην αγάπη της για την κλασική μουσική προήλθαν από τη μητέρα της που ακούει κλασική και παίζει πιάνο. «Πιάνο κάναμε κι εγώ και η αδελφή μου από μικρές. Ακούγαμε πολλά κομμάτια ορχήστρας που είχαν κλαρινέτο, το ξεχώρισα από την αρχή σαν μουσικό όργανο και η επιλογή φάνηκε φυσιολογική στους γονείς μου».

Το κλαρινέτο «κέρδισε» τα μαθηματικά.

Ο Κομοτηναίος Φάνης Κέκκερης ασχολείται με τη μουσική από τα 11 του και επέλεξε τυχαία το κλαρινέτο. «Είχα ξεκινήσει μαθήματα στο αρμόνιο με τον αρχιμουσικό στη Φιλαρμονική του Δήμου Κομοτηνής Χρήστο Μερκουρίδη, ο οποίος κάποια στιγμή με κάλεσε να μάθω ένα όργανο για τη Φιλαρμονική και μου έδωσε ένα κλαρίνο. Όταν πήγα στη Θεσσαλονίκη να σπουδάσω μαθηματικά, ασχολήθηκα πιο εντατικά με τις σπουδές στη μουσική και μετά από 6,5 χρόνια πήρα το Δίπλωμα στο Νέο Ωδείο Θεσσαλονίκης».

Ο Φάνης Κέκκερης εξήγησε ότι οι μαθητές στο κλαρινέτο δεν είναι πολλοί καθώς στη Θράκη έχει συνδεθεί κύρια με την παραδοσιακή μουσική, ενώ στην κλασική δεν έχει τόσο μεγάλη απήχηση. «Μπορούν βέβαια να δημιουργηθούν μικρά σύνολα μουσικής δωματίου ή ορχήστρα στην κλασική μουσική» είπε, εξηγώντας ότι όσοι παίζουν κλαρινέτο ακολουθούν είτε την κλασική είτε την παραδοσιακή. «Κάποιοι προσπαθούν να τα παντρέψουν, χωρίς την ίδια επιτυχία όμως και στους δύο τομείς» σημείωσε.

Συνήθως τα παιδιά ξεκινούν μαθήματα στο κλαρινέτο από τα 10, 11 τους χρόνια, αφού αναπτυχθούν κάπως «για να μπορέσουν ν’ αποκτήσουν δύναμη στα πνευμόνια αλλά και για να μπορούν να κρατήσουν το όργανο και να μην είναι βαρύ». Για να πάρει κάποιος πτυχίο στο κλαρινέτο χρειάζονται τουλάχιστον οκτώ χρόνια και άλλα δύο για το δίπλωμα. «Τα οκτώ χρόνια αφορούν ένα μαθητή που εξασκείται καθημερινά και προχωράει αρκετά γρήγορα. Ειδικά τα τελευταία χρόνια πριν το πτυχίο χρειάζεται εξάσκηση περισσότερο από δυο ώρες την ημέρα».

Ο κ. Κέκκερης θέλησε να διευκρινίσει ότι οι σπουδές είναι απαραίτητες για κάποιον που θέλει να λειτουργήσει επαγγελματικά σε κάποιο χώρο. «Οι περισσότεροι μουσικοί που βλέπουμε στα μαγαζιά της νύχτας και είναι καλοί είναι όλοι απόφοιτοι Ωδείων κι έχουν πολλά χρόνια σπουδών κι εξάσκησης».

Συζητώντας για την επαγγελματική αποκατάσταση που μπορεί να έχει κάποιος με Δίπλωμα στο Κλαρινέτο ο κ. Κέκκερης εξηγεί ότι μπορεί ο κάτοχός του να διδάξει σε Ωδείο, σε Μουσικό Σχολείο, να εργαστεί σε ορχήστρα κλασικής μουσικής (αν και δεν υπάρχουν πολλές στην Ελλάδα, με εξαίρεση την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη), όπως και να συμμετέχει σε σχήματα σε νυχτερινά μαγαζιά. «Μπορεί, βέβαια, όποιος ενδιαφέρεται να συνεχίσει τις σπουδές του στο εξωτερικό σε Ακαδημίες Μουσικής, γιατί στην Ελλάδα η ανώτερη μόρφωση που μπορεί να πάρει κάποιος είναι στο Ωδείο.

Ο Φάνης Κέκκερης συμβούλεψε τους γονείς που αγωνιούν για τον τρόπο που κατανέμουν τα παιδιά το χρόνο τους (φροντιστήρια, ξένες γλώσσες, υπολογιστές) να τους αφήσουν να εκφραστούν μέσα από τη μουσική.

«Εάν ένα παιδί θελήσει ν’ ασχοληθεί με τη μουσική δε θα πρέπει να φοβηθούν οι γονείς να το πάνε σε ένα Ωδείο γιατί τα παιδιά μπορούν ν’ αποκομίσουν πολλά οφέλη. Ακόμη κι αν δεν γίνουν επαγγελματίες μουσικοί, αποκτούν επαφή με τη μουσική και την κουλτούρα της και γίνονται καλύτεροι σαν άνθρωποι. Και η πιο μικρή ενασχόληση των παιδιών με τη μουσική μπορεί να τους κάνει πολύ καλό.

Το μεγάλο όφελος κάποιου που ασχολείται με τη μουσική είναι ότι αποκτά υπομονή, γιατί η εξάσκηση για να μάθεις ένα όργανο χρειάζεται πολύ υπομονή κι επιμονή».
Μαρία Αμπατζή

από την εφημερίδα ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ