Ερμηνεύθηκαν έργα Τchaikovsky, Verdi, W.A.Mozart, A. Borodin, E. de Curtis, J. Strauss, G. Donizetti, E. Capua, G. Sarti, F. Lehart, G Rossini και άλλων
Μια δυνατή ομάδα ερμηνευτών κλασσικού τραγουδιού αποτελούμενη από τους Γκίκα Μιχαήλο, Μαρία Αλεβίζου, Αθηνά Γιαγτζόγλου, Νάγια Καραγιάννη, Σταυρούλα Αλεβίζου, Λίλα Μανώλη, Ραφαέλα Μιχαηλίδου, Ελένη Μπίκου, Γιώργο Παντσουράκη, Κώστα Παρδάλη και τα παιδιά Νικολέττα Τσιγούροβα Τιμόθεο Τσιγούρωφ χάρισαν ένα όμορφο αποκριάτικο πρόγραμμα στην συναυλία λυρικού τραγουδιού του Ωδείου Κόψα Κομοτηνής στο Μέγαρο Παπανικολάου.
Όλα συνηγορούσαν για την ξεχωριστή αυτή βραδιά η διακόσμηση και η επιλογή των αποσπασμάτων από όπερες και οπερέτες η εξαιρετική παρουσίαση και το δέσιμο που έκανε μεταξύ των ερμηνειών η Διαλεχτή Μοσχοπούλου ενώ καταλυτική ήταν η παρουσία της Άννας Ταξίδου καθηγήτριας μονωδίας στο Ωδείο που εμψυχώνει την ομάδα και προάγει στην πόλη μας το κλασσικό λυρικό τραγούδι αυξημένων απαιτήσεων.
Το κοινό που γέμισε ασφυκτικά το χώρο απόλαυσε ένα δίωρο πρόγραμμα ενώ χειροκρότησε δύο εξαιρετικές παρουσίες που τίμησαν την όλη εκδήλωση της Χριστίνας Κουλεξίδου τελειόφοιτης της βασιλικής Ακαδημίας χορού της Αγγλίας σε ένα διαφορετικό λίκνισμα χορών της Ανατολής και την ερμηνεία της Μαρίας Ταξίδου φοιτήτριας μεταπτυχιακών σπουδών σχολής Όπερας της Στουτγάρδης.
Τα μαθήματα μονωδίας στη μουσική εκπαίδευση αφορούν το κοινώς αποκαλούμενο “λυρικό” ή “κλασσικό” ή “λόγιο” τραγούδι, με εύρος ρεπερτορίου που εκτείνεται από τον 16ο αιώνα μέχρι και σήμερα, και τεχνική που εξελίσσεται στο χρόνο, ακολουθώντας της απαιτήσεις του εκάστοτε μουσικού ρεύματος. Τα μαθήματα μονωδίας διεξάγονται κυρίως με τη συνδρομή του πιάνου, που, ως διαδεδομένο πολυφωνικό όργανο, διαμορφώνει το αρμονικό περιβάλλον μέσα στο οποίο κινείται και ερμηνεύει η ανθρώπινη φωνή. Μια βασική κατηγοριοποίηση της ανθρώπινης φωνής αφορά το φύλο, την έκταση και το ηχόχρωμα. Έτσι, λοιπόν, έχουμε την υψίφωνο ή soprano (ψηλή γυναικεία φωνή), τη μεσόφωνο ή contralto (χαμηλή γυναικεία φωνή), τον οξύφωνο ή tenoro (ψηλή ανδρική φωνή) και το βαθύφωνο ή basso (χαμηλή ανδρική φωνή). Αντίστοιχα, σε κάθε βασική κατηγορία φωνής, και λαμβάνοντας υπόψιν επιπρόσθετους παράγοντες που διαμορφώνουν το ιδιαίτερο και μοναδικό χαρακτήρα κάθε φωνής (τονικό και ερμηνευτικό εύρος, κέντρα κ.λ.π.), έχουμε υποκατηγορίες (π.χ. soprano leggiera, δραματική mezzo-soprano, λυρικός τενόρος, μπασσο-βαρύτονος, κ.λ.π). Το ότι στην πόλη μας καλλιεργείται αυτό το είδος είναι πραγματικό ευτύχημα όπως και το αποτέλεσμα που αναδεικνύουμε ως μικρό θαύμα του Ωδείου Κόψα.